Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 672/19 - wyrok Sąd Rejonowy w Jędrzejowie z 2020-07-13

Sygn. akt II K 672/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2020 roku

Sąd Rejonowy w Jędrzejowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Mariola Borowiecka

Protokolant: Anna Żurek

w obecności Prokuratora -----

po rozpoznaniu dnia 28 lutego 2020r i 29.06.2020r

sprawy K. K. (1)

syna J. i D. z d. S.

urodzonego (...) w K.

oskarżonego o to, że:

I.w dniu 22 października 2019r w miejscowości Ł. gm. (...) woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości - 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził samochód osobowy m-ki O. (...) o nr rej (...) ruchu lądowym

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

II.w dniu 22 października 2019r w miejscowości Ł. gm. (...) woj. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że znajdując się w stanie nietrzeźwości - 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził samochód osobowy m-ki O. (...) o nr rej (...) i nie zachował należytej ostrożności oraz przekroczył dozwoloną administracyjnie prędkość jazdy, jadąc w terenie zabudowanym, w którym administracyjnie ograniczono prędkość do 50 km/h, w wyniku czego utracił panowanie nad pojazdem, zjechał na przeciwległy pas i potrącił prawidłowo idących pieszych A. K. i P. W., wskutek czego A. K. doznała wieloodłamowego złamania podudzia prawego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni, zaś P. W. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia okolicy prawego stawu skokowego z obrzękiem okolicy kostki przyśrodkowej i płynem w zachyłku przednim stawu skokowego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres poniżej dni 7

tj. o czyn z art. 177 § 1 kk w zbiegu z art. 178 § 1 kk w zbiegu z art. 86 § 1 kw w zw z art. 10§ 1 kw

orzeka, co następuje:

1.  w ramach czynów zarzucanych oskarżonemu K. K. (1) w pkt I i II części wstępnej wyroku uznaje go za winnego tego, że w dniu 22 października 2019r w miejscowości Ł. gm. (...) woj. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że prowadził samochód osobowy m-ki O. (...) o nr rej (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości - 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, nie zachował należytej ostrożności oraz przekroczył dozwoloną prędkość jazdy w terenie zabudowanym, w którym administracyjnie ograniczono prędkość do 50 km/h, w wyniku czego utracił panowanie nad pojazdem, zjechał na przeciwległy pas i potrącił prawidłowo idących pieszych A. K. i P. W., wskutek czego A. K. doznała wieloodłamowego złamania podudzia prawego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni, zaś P. W. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia okolicy prawego stawu skokowego z obrzękiem okolicy kostki przyśrodkowej i płynem w zachyłku przednim stawu skokowego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni, czym wypełnił znamiona przestępstwa z art. 177 § 1 kk w zbiegu z art. 178 § 1 kk i art. 178a § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk w zbiegu z wykroczeniem z art. 86 § 1 kw w zw z art. 10§ 1 kw i za przestępstwo na podstawie art. 177 § 1 kk w zw z art. 178 § 1 kk i w zw z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, a za wykroczenie na podstawie art. 86 § 1 kw w zw z art. w zw. z art. 24 §1 i 3 k.w. - karę grzywny w wysokości 500 (pięćset) złotych

2.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania od 22.10.2019r godz. 15.55 do 25.10.2019r godz. 11.20,

3.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw z art. 43 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 (pięciu) lat,

4.  na podstawie art. 43a § 1 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięciu tysięcy) złotych,

5.  na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych nawiązki w kwocie: 10000 (dziesięciu tysięcy) złotych – na rzecz A. K., 2000 (dwóch tysięcy) złotych – na rzecz P. W.,

6.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego w całości z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania, którymi obciąża Skarb Państwa

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 672/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. K. (1)

w dniu 22 października 2019r w miejscowości Ł. gm. (...) woj. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że prowadził samochód osobowy m-ki O. (...) o nr rej (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości - 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, nie zachował należytej ostrożności oraz przekroczył dozwoloną prędkość jazdy w terenie zabudowanym, w którym administracyjnie ograniczono prędkość do 50 km/h, w wyniku czego utracił panowanie nad pojazdem, zjechał na przeciwległy pas i potrącił prawidłowo idących pieszych A. K. i P. W., wskutek czego A. K. doznała wieloodłamowego złamania podudzia prawego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni, zaś P. W. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia okolicy prawego stawu skokowego z obrzękiem okolicy kostki przyśrodkowej i płynem w zachyłku przednim stawu skokowego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni

I.  tj. przestępstwo z art. 177 § 1 kk w zbiegu z art. 178 § 1 kk i art. 178a § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk w zbiegu z wykroczeniem z art. 86 § 1 kw w zw z art. 10§ 1 kw

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  K. K. (1) w dniu 22 października 2019r w miejscowości Ł. gm. (...) woj. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że prowadził samochód osobowy m-ki O. (...) o nr rej (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości - 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, nie zachował należytej ostrożności oraz przekroczył dozwoloną prędkość jazdy w terenie zabudowanym, w którym administracyjnie ograniczono prędkość do 50 km/h, w wyniku czego utracił panowanie nad pojazdem, zjechał na przeciwległy pas i potrącił prawidłowo idących pieszych A. K. i P. W.

Wyjaśnienia oskarżonego

k. 22-23, 52-56, 63-64, 186

Zeznania pokrzywdzonej A. K.

k. 112-114,187

Zeznania pokrzywdzonego P. W.

k. 40-41,186-187

Zeznania D. O.

k.6-7,187

Zeznania R. W.

k. 29-30, 187

Zeznania Z. K.

k. 35-36,187

Zeznania J. J. (2)

k. 60-61,196

Zeznania S. Z.

k. 93-94,196

Zeznania S. P. (1)

k. 97-98, 196-197

Protokoły badania stanu trzeźwości K. K. (1)

k.2-3

Świadectwo wzorcowania

k.4,67

Protokół oględzin pojazdu O. (...)

k. 8-9, 75-76

Protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

k. 10-11

Dokumentacja fotograficzna

k. 99-105

Szkic sytuacyjny miejsca wypadku drogowego

k. 106

Opinia dot. stanu technicznego pojazdu O. (...)

k. 77-82

Wykaz połączeń telefonicznych

k. 133-147, 163-178

2.  W wyniku wypadku A. K. doznała wieloodłamowego złamania podudzia prawego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni, zaś P. W. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia okolicy prawego stawu skokowego z obrzękiem okolicy kostki przyśrodkowej i płynem w zachyłku przednim stawu skokowego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni

Zeznania pokrzywdzonej A. K.

k. 112-114,187

Zeznania Z. K.

k. 35-36, 187

Dokumentacja medyczna pokrzywdzonej A. K.

k. 27

Opinia sądowo-lekarska dot. obrażeń pokrzywdzonej A. K.

k. 62

Zeznania pokrzywdzonego P. W.

k.40-41, 186-187

Zeznania R. W.

k.29-30, 187

Dokumentacja medyczna pokrzywdzonego P. W.

k.34

Opinia sądowo-lekarska dot. obrażeń pokrzywdzonego P. W.

k.69

3.  K. K. (1) ma 30 lat, posiada wykształcenie gimnazjalne (bez wyuczonego zawodu). Do dnia 31.01.2020 pracował jako monter konstrukcji stalowych w firmie (...) S.A. Następnie utrzymywał się z prac dorywczych, z których osiągał dochód ok. 2000 zł/msc.

Oskarżony jest kawalerem, ma na utrzymaniu 3-miesięczne dziecko. Wspólnie z partnerką S. Z. wynajmują mieszkanie w J.. Dodatkowo oskarżony pomaga matce w opiece nad bratem K., który jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji. Matka oskarżonego leczy się z powodu cukrzycy z licznymi powikłaniami

Oskarżony był uprzednio 4-krotnie karany, z czego ostatnio (w 2016r) na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia.

K. K. (1) nie leczył się psychiatrycznie, odwykowo, ani neurologicznie, natomiast biegli psychiatrzy stwierdzili u niego cechy osobowości nieprawidłowej, do klinicznie przejawia się nadpobudliwością nerwową, drażliwością, impulsywnością ze skłonnościami do agresji, wzmożonym egocentryzmem, obniżoną umiejętnością do przewidywania odległych skutków własnego postępowania, tendencją do ulegania nałogom, brakiem krytycyzmu. Oskarżony w czasie krytycznym miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu oraz pokierowania swoim postępowaniem.

Dane o osobie oskarżonego

k. 22,186

Dokumentacja dot. sytuacji rodzinnej oskarżonego

k.195 (koperta)

Karta karna

k. 18-20

opinia sądowo-psychiatryczna

k.121-123

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. K. (1)

w dniu 22 października 2019r w miejscowości Ł. gm. (...) woj. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że prowadził samochód osobowy m-ki O. (...) o nr rej (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości - 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, nie zachował należytej ostrożności oraz przekroczył dozwoloną prędkość jazdy w terenie zabudowanym, w którym administracyjnie ograniczono prędkość do 50 km/h, w wyniku czego utracił panowanie nad pojazdem, zjechał na przeciwległy pas i potrącił prawidłowo idących pieszych A. K. i P. W., wskutek czego A. K. doznała wieloodłamowego złamania podudzia prawego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni, zaś P. W. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia okolicy prawego stawu skokowego z obrzękiem okolicy kostki przyśrodkowej i płynem w zachyłku przednim stawu skokowego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni

tj. przestępstwo z art. 177 § 1 kk w zbiegu z art. 178 § 1 kk i art. 178a § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk w zbiegu z wykroczeniem z art. 86 § 1 kw w zw z art. 10§ 1 kw

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1a) Podjęcie przez K. K. (1) decyzji o kierowaniu samochodem w stanie nietrzeźwości ze względu na konieczność zajęcia się partnerką w sytuacji zagrożenia ciąży

Wyjaśnienia oskarżonego

k. 22-23,52-56,63-64,186

Zeznania S. Z.

k. 93-94,196

2.OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,2,3

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jak również w zakresie jego sytuacji życiowej. Oskarżony nie kwestionował że podczas pracy na fermie drobiu w dniu 22 października 2019r wypił kila piw, po czym otrzymał telefon od ciężarnej partnerki, że źle się czuje. Wówczas -nie zważając na uprzednie spożycie alkoholu- wsiadł za kierownice samochodu i jechał do miejsca zamieszkania partnerki. Po drodze spowodował wypadek. Oskarżony przyznał też, że nigdy nie zrobił kursu prawa jazdy, a poruszając się w terenie zabudowanym przekroczył dopuszczalną prędkość, gdyż jechał z prędkością około 90 km/h.

Wyjaśnienia te sąd obdarzył walorem wiarygodności, ponieważ były zgodne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym oraz dokumentami złożonymi przez oskarżonego do akt sprawy

1,2

Zeznania pokrzywdzonej A. K.

Sąd w całości dał w całości wiarę zeznaniom pokrzywdzonych, ponieważ były one racjonalne i przekonujące. Mając na uwadze nagły i dynamiczny charakter zdarzenia w pełni zrozumiałe jest, że ich zeznania na temat przebiegu wypadku były stosunkowo skąpe i zdawkowe. Pokrzywdzeni pamiętali w zasadzie tylko tyle, że szli prawidłowo poboczem drogi, po czym usłyszeli za plecami pisk hamulców i chwilę później uderzył w nich samochód. Zdecydowanie więcej informacji przekazali na temat odniesionych obrażeń i przebytego leczenia. Ich wypowiedziom towarzyszył adekwatny ładunek emocjonalny, co przekonuje o ich szczerości i autentyczności.

Zeznania pokrzywdzongo P. W.

1,2

Zeznania D. O.

Zeznania D. O. miały ważkie znaczenie dla poczynienia ustaleń w niniejszej sprawie, ponieważ był on naocznym świadkiem wypadku. Podał mianowicie, że słysząc pisk opon obejrzał się za siebie i zobaczył nadjeżdżający z dużą prędkością samochód, którym ,, zarzucało na boki”. Pojazd ten uderzył w pokrzywdzonych, po czym dachował na pobliskim polu. Świadek wykonał telefon na nr 112 i oczekiwał na przyjazd odpowiednich służb. Stanowczo stwierdził, że sprawca wypadku nigdzie się nie oddalał, niczego nie spożywał, ani nic nie pił. Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne. Były one spójne, i konsekwentne co do istotnych dla sprawy okoliczności.

1,2

Zeznania R. W.

Zeznania R. W. również przyczyniły się do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie. Świadek, myjąc okna, widziała jadący od strony Ł. z dużą prędkością samochód, który ,,wybiło” na wzniesieniu, w wyniku czego kierowca stracił nad nim panowanie. Pojazd ten sunął bokiem w kierunku idących poboczem pokrzywdzonych, których potrącił, a sam ,,koziołkował” i zatrzymał się na dachu na pobliskim polu.

Zeznania świadka w zakresie okoliczności relewantnych dla ustalenia odpowiedzialności karnej oskarżonego były zbieżne z zeznaniami D. O., toteż sąd uwzględnił je w całości.

1,2

Zeznania Z. K.

Z. K. nie był świadkiem wypadku. Wiedzę na jego temat czerpał od córki A. K.. Zeznał, że córka przekazała mu, że szła w stronę domu z P. W., kiedy usłyszała pisk opon, a chwilę później zostali uderzeni przez samochód. Podał, że w wyniku wypadku córka doznała poważnych obrażeń: przeszła operację, a potem długotrwały proces rehabilitacji

Zeznania świadka sąd uznał za wiarygodne, miały pomocnicze znaczenie.

1,2

Zeznania J. J. (2)

Świadek wskazał, że w momencie jego przybycia na miejsce wypadku była tam już karetka Pogotowia, która udzielała pomocy dwójce młodych ludzi. Rozmawiał też z obecną na miejscu partnerką oskarżonego, która tłumaczyła że jest w ciąży i próbowała dowiedzieć się, czy oskarżony trafi do więzienia

Zeznania te sąd uznał za w pełni wiarygodne, gdyż policjant nie miał żadnego interesu, by relacjonować fakty w sposób odmienny od rzeczywistego ich przebiegu.

1

Zeznania S. P. (1)

Zeznania tego świadka okazały się o tyle istotne, że pozwoliły ustalić, iż w dniu zdarzenia oskarżony pracował na fermie drobiu należącej do świadka. Przyjechał tam około godz. 7.00 samochodem O. (...), po czym około godz. 13.30 zakończył pracę, informując telefonicznie świadka, że jego dziewczyna źle się czuje i musi do niej pojechać .

Sąd nie znalazł żadnych podstaw by zeznania te poddawać w wątpliwość.

1

Protokoły badania stanu trzeźwości oskarżonego

Dokument nie budził wątpliwości, co do rzetelności sporządzenia

1

Świadectwa wzorcowania

Dowód nie budził żadnych wątpliwości, potwierdza sprawność urządzeń pomiarowych

1

Protokół oględzin pojazdu

Dowód nie budził wątpliwości, co do rzetelności przeprowadzenia czynności i prawidłowości sporządzenia.

1

Protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

Dowód nie budził wątpliwości, co do rzetelności przeprowadzenia czynności i prawidłowości sporządzenia.

1

Dokumentacja fotograficzna

Dowód sporządzony rzetelnie.

1

Szkic sytuacyjny miejsca wypadku drogowego

Dowód nie budził wątpliwości, co do prawidłowości sporządzenia.

1

Opinia biegłego dot. stanu technicznego samochodu O. (...)

Z opinii wynika, że w badania pojazdu O. (...) wykazały że pojazd ten posiadał sprawne wszystkie układy i mechanizmy mające bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo jazdy, a stan techniczny tego pojazdu, jaki istniał przed wypadkiem, mógł nie mieć wpływu na powstanie i przebieg przedmiotowego zdarzenia.

Sąd podzielił wnioski w/w opinii i przyjął je za podstawę ustaleń czynionych w sprawie. Opinia jest ona jasna, rzetelna, zgodna z wymogami prawa.

2

Dokumentacja medyczna pokrzywdzo-nych

Dowód rzetelny.

2

Opinie sądowo-lekarskie dot. obrażeń u pokrzywdzo-nych

Pozytywnie należało ocenić opinie biegłego z zakresu medycyny L. K.. Biegły rzeczowo i przekonująco uzasadnił wnioski swych opinii wskazując, które obrażenia doznane przez A. K. i P. W. skutkowały naruszeniem czynności narządów ich ciała na okres powyżej 7 dni, a które – na okres poniżej 7 dni. Biegły podkreślił, że opiniował w oparciu o pełną dokumentację medyczną, wytworzoną w trakcie procesu leczenia szpitalnego pokrzywdzonych. Biegły czytelnie i rzeczowo opisał mechanizm powstania u pokrzywdzonych konkretnych obrażeń. Sąd podzielił wnioski w/w opinii i przyjął je za podstawę ustaleń czynionych w sprawie.

3

Karta karna

Dokument urzędowy, nie kwestionowany przez strony

3

Dokumenty dot. sytuacji rodzinnej i majątkowej oskarżonego

Dowody niesporne

3

Opinia sądowo-psychiatryczna

W ocenie Sądu opinia sądowo-psychiatryczna jest w pełni wiarygodnym dowodem. Została sporządzona po uprzednim przebadaniu oskarżonego, a wnioski z niej wypływające wynikają z wiedzy specjalistycznej jej autorów. Biegli na podstawie studium akt sprawy oraz ambulatoryjnego badania sądowo-psychiatrycznego i psychologicznego oskarżonego stwierdzili, że K. K. (1) mimo stwierdzonych cech osobowości nieprawidłowej w czasie zarzucanych mu czynów miał on w pełni zachowaną zdolność do rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1a

Wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony całość swej obrony oparł na wykazaniu, że powodem dla którego zdecydował się kierować pojazdem pomimo uprzedniego spożycia alkoholu była obawa o zdrowie (a nawet życie) parterki S. Z. i ich nienarodzonego dziecka. Wyjaśnił, że kiedy otrzymał od parterki telefon, że bardzo boli ją brzuch, wystraszył się do tego stopnia, że odruchowo wsiadł do samochodu, by jak najszybciej znaleźć się przy niej. Nie pomyślał wtedy o tym, że spożywał alkohol i w tym stanie nie powinien prowadzić samochodu.

S. Z. złożyła zeznania, w których starała się potwierdzić wersję podaną przez oskarżonego. Podała, że o godz. 12.31 poinformowała telefonicznie oskarżonego, że źle się czuje, zaś o godz. 14.41 wykonała do niego kolejny telefon, prosząc go aby przyjechał, bo o godz. 16.30 ma umówioną wizytę u ginekologa, na której jako ojciec dziecka powinien być. Dodała, że na tę wizytę nie dotarli, bo w drodze do domu K. K. (1) spowodował wypadek i w rezultacie udała się do lekarza dopiero 24 października 2019r.

Chociaż wyjaśnienia oskarżonego i zeznania jego parterki znajdują potwierdzenie w wykazach połączeń (k.133-147,162-178) to sąd uznał, że zaistniała sytuacja absolutnie nie usprawiedliwia decyzji K. K. (1) o kierowaniu pojazdem w stanie nietrzeźwości. Skoro oskarżony miał świadomość, że znajduje się pod działaniem alkoholu nie powinien był wsiadać za kierownicę samochodu. Mógł przecież poprosić o podwiezienie do domu S. P. (2), czy też innego znajomego. Na niekorzyść oskarżonego należy poczytać także i to, że kierował pojazdem nie posiadając uprawnień do kierowania pojazdami.

Zdaniem sądu również dolegliwości S. Z. nie były na tyle poważne, by eskulpować oskarżonego. Oczywistym dla sądu jest, że gdyby partnerka oskarżonego faktycznie obawiała się o ciążę, to zamiast umawiać się z ginekologiem na wizytę w godzinach popołudniowych, wezwałaby Pogotowie lub niezwłocznie udała się na SOR. Tymczasem po spowodowaniu przez oskarżonego wypadku S. Z. zrezygnowała z umówionej wizyty. Przyjechała natomiast na miejsce zdarzenia, a następnie (wieczorem) – do komisariatu Policji w S.. Do lekarza dotarła dopiero w dniu 24 października 2019r., czyli dwa dni później.

Powyższe -zdaniem Sądu- w pełni uzasadnia konstatację, że K. K. (1) świadomie zdecydował się kierować pojazdem wiedząc, że jest nietrzeźwy, zaś wykazywanie, że podjął taką decyzję w trosce o najbliższe mu osoby stanowi przyjętą przez niego linię obrony, zmierzającą do uniknięcia lub chociażby umniejszenia odpowiedzialności karnej.

Zeznania S. Z.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

K. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że oskarżonemu zarzucono w akcie oskarżenia dwa odrębne czyny: pierwszy - z art. 178a § 1 k.k. (pkt I aktu oskarżenia) oraz drugi - z art. 177 § 1 kk w zbiegu z art. 178 § 1 kk w zbiegu z art. 86 § 1 kw w zw z art. 10§ 1 kw (pkt II aktu oskarżenia).

Jednakże -zdaniem Sądu- analiza zgromadzonego materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że K. K. (1) w istocie dopuścił się jednego czynu. Przekonuje o tym zwartość miejscowa i czasowa ocenianego zdarzenia. Oskarżony, znajdując się w stanie nietrzeźwości, prowadził pojazd w miejscowości Ł. i po przejechaniu zaledwie kilku kilometrów doprowadził do tragicznego w skutkach wypadku. Całe zdarzenie (począwszy od momentu, kiedy wsiadł za kierownicę samochodu do momentu feralnego zakończenia jazdy) trwało kilka minut i było zwarte czasowo, gdyż oskarżony w żadnym momencie nie przerwał jazdy np. w celu krótkiego postoju. Stan nietrzeźwości oskarżonego pozostawał w związku przyczynowo-skutkowym z zaistniałym wypadkiem, co wynika wprost ze zgromadzonego i niekwestionowanego przez strony materiału dowodowego. W tym stanie rzeczy dzielenie zachowania oskarżonego na dwa czyny podlegające odrębnej ocenie prawnokarnej byłoby zabiegiem sztucznym i nie przystającym do realiów rozpoznawanej sprawy.

Skoro zatem oskarżony, prowadząc pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości umyślnie naruszając zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym spowodował wypadek, w wyniku którego A. K. doznała obrażeń ciała skutkujących rozstrojem zdrowia na okres powyżej 7 dni, a P. W. – na okres poniżej 7 dni, to też czyn ten należało zakwalifikować jako jedno zdarzenie, wyczerpujące znamiona przestępstwa z art. 177 § 1 kk w zbiegu z art. 178 § 1 kk i art. 178a § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk w zbiegu z wykroczeniem z art. 86 § 1 kw w zw z art. 10§ 1 kw Taka kwalifikacja oddaje bowiem w pełni rozmiar bezprawia kryminalnego jakiego dopuścił się oskarżony.

Wobec powyższego sąd dokonał zmiany opisu oraz kwalifikacji prawnej i uznał K. K. (1) za winnego tego, że w dniu 22 października 2019r w miejscowości Ł. gm. (...) woj. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że prowadził samochód osobowy m-ki O. (...) o nr rej (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości - 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, nie zachował należytej ostrożności oraz przekroczył dozwoloną prędkość jazdy w terenie zabudowanym, w którym administracyjnie ograniczono prędkość do 50 km/h, w wyniku czego utracił panowanie nad pojazdem, zjechał na przeciwległy pas i potrącił prawidłowo idących pieszych A. K. i P. W., wskutek czego A. K. doznała wieloodłamowego złamania podudzia prawego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni, zaś P. W. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia okolicy prawego stawu skokowego z obrzękiem okolicy kostki przyśrodkowej i płynem w zachyłku przednim stawu skokowego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni.

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.1.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.4.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K. (1)

1

I

Stopień zawinienia przez oskarżonego w zakresie przypisanego mu czynu jest pełny. Mając możność dania posłuchu sankcjonującej normie prawnej oskarżony świadomie wybrał zachowanie w tę normę godzące, a przy tym nie zachodziły okoliczności ograniczające czy wyłączające swobodę jego postępowania.

Stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego K. K. (1) jest znaczny. Działał on bowiem umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Swoim zachowaniem godził w istotne społecznie chronione prawem dobra jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji oraz życie i zdrowie ludzkie. Oczywistym jest, że sprawność psychomotoryczna nietrzeźwego uczestnika ruchu jest radykalnie obniżona, a jego reakcje często nieprzewidywalne. Tak też było w przedmiotowej sprawie. Oskarżony bowiem realnie zagroził życiu innych uczestników ruchu, którzy poruszali się prawidłowo. Naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu miało charakter umyślny i pozostawało w związku ze stanem nietrzeźwości, w jaki się wprawił. Oskarżony wykazał lekceważenie nie tylko dla sankcjonującej normy prawnej, ale też dla zdrowia i życia ludzkiego, okazując przy tym brak poszanowania dla społecznych wysiłków poprawy bezpieczeństwa na drogach, przejawiających się w licznych medialnych kampaniach i apelach zmierzających do wyeliminowania z uczestnictwa ruchu nietrzeźwych kierujących. Jako osoba, która wchodziła już uprzednio w konflikt z prawem (k.19-22) i nie posiadająca nigdy uprawnień do kierowania pojazdami (k.46) K. K. (1) musiał zdawać sobie sprawę z możliwych prawnych konsekwencji i skutków kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, a pomimo to świadomie i rozmyślnie działanie takie podjął, doprowadzając tym samym do wypadku w którym A. K. doznała rozległych obrażeń ciała. Stąd też jako okoliczność obciążającą sąd przyjął poważne skutki dla życia i zdrowia wymienionej pokrzywdzonej. Nie można bowiem tracić z pola widzenia faktu, że w następstwie nierozważnego zachowania oskarżonego ta młoda dziewczyna dopiero po 9 miesiącach od wypadku stanęła na nogi bez użycia kuli, a przez długi czas nie mogła funkcjonować bez zażywania leków przeciwbólowych

Mając na względzie powyższe, Sąd za przypisane oskarżonemu na podstawie art. 177 § 1 kk w zw z art. 178 § 1 kk i w zw z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, a za wykroczenie na podstawie art. 86 § 1 kw w zw z art. w zw. z art. 24 § 1 i 3 k.w. - karę grzywny w wysokości 500 (pięćset) złotych

Kara taka jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, nie przekracza stopnia winy, a także czyni zadość celom w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Grzywna wymierzona za wykroczenie jest odpowiednia do możliwości majątkowych i zarobkowych K. K. (1), który osiąga z prac dorywczych dochód na poziomie 2000 zł/msc.

K. K. (1)

3

I

Sąd orzekł wobec oskarżonego, na podstawie art. 42 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k., obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, którego wymiar określił na okres 5 lat. Przy ustalaniu wymiaru tego środka karnego Sąd dążył do tego, by oskarżony potraktował skazanie w przedmiotowej sprawie jako naukę na przyszłość i nigdy więcej nie zdecydował się na prowadzenie jakiegokolwiek pojazdu po spożyciu alkoholu. Zasadnicze znaczenie miały tutaj okoliczności sprawy dotyczące zawartości alkoholu w organizmie oskarżonego i stopień zagrożenia dla ruchu drogowego, jaki wywołał swoim czynem. Pozbawienie go możliwości uczestnictwa w ruchu na wskazany okres będzie stanowić dla niego dostateczną i stosowną dolegliwość. Wyeliminowanie K. K. (1) z grona użytkowników wszelkich pojazdów mechanicznych zwiększy także bezpieczeństwo innych uczestników ruchu, jak również spełni cele kary w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

K. K. (1)

4

I

Ponadto, na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd orzekł od oskarżonego obligatoryjne świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5000 złotych. W sytuacji popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. jest to najniższa kwota, jaką sąd mógł orzec.

K. K. (1)

5

I

Na podstawie art. 46 § 2 k.k. Sąd orzekł nawiązki na rzecz pokrzywdzonych: na rzecz A. K. w wysokości 10000 złotych, a na rzecz P. W. – w kwocie 2000 zł. Zdaniem sądu kwoty takie będą odpowiednią rekompensatą dla pokrzywdzonych. Z jednej strony sąd wziął pod uwagę zakres obrażeń ciała jakich doznali pokrzywdzeni, czas potrzebny na ich powrót do zdrowia, zaś z drugiej strony miał na względzie, by kwoty te mieściły się w możliwościach zarobkowych oskarżonego.

5. 15Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K. (1)

2

I

Zgodnie z dyspozycją art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania od 22.10.2019r godz. 15.55 do 25.10.2019r godz. 11.20.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1. Sąd nie podzielił stanowiska obrońcy oskarżonego, że K. K. (1), wsiadając w stanie nietrzeźwości za kierownicę samochodu działał w stanie wyższej konieczności co skutkowałoby wyłączeniem odpowiedzialności karnej za zarzucany mu czyn.

Unormowany w treści art. 26 § 1 kk kontratyp stanu wyższej konieczności ma miejsce wówczas, gdy sprawca działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawiało wartość niższą niż dobro ratowane.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że oskarżony wsiadał za kierownicę pojazdu (pomimo uprzedniego spożycia alkoholu), aby jak najszybciej znaleźć się przy swojej ciężarnej partnerce, która poinformowała go telefonicznie, że czuje się bardzo źle, natomiast nie sposób uznać, że istniało wtedy bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia, czy życia S. Z., bądź nienarodzonego dziecka. Gdyby bowiem bóle, jakie odczuwała S. Z. były na tyle poważne, że mogły stanowić zagrożenie dla ciąży, to niezwłocznie udałaby się na SOR, gdzie od razu uzyskałby pomoc. Tymczasem S. Z. zdążyła umówić się ze swoim ginekologiem się na prywatną wizytę, po czym czekała na powrót z pracy oskarżonego, który i tak nie mógł zawieźć jej do lekarza z tej prostej przyczyny, że nie miał uprawnień do kierowania pojazdami. Co więcej: gdy oskarżony spowodował wypadek drogowy jego partnerka przyjechała na miejsce zdarzenia, a do lekarza udała się dopiero następnego dnia. W tych okolicznościach trudno obronić tezę o bezpośredniości zagrożenia dla zdrowia lub życia partnerki oskarżonego, czy ich nienarodzonego dziecka przestało istnieć. Dodatkowo tego niebezpieczeństwa można było w prosty sposób uniknąć – poprzez wezwanie Pogotowia Ratunkowego.

2. Sąd nie uwzględnił także wniosku oskarżycielki posiłkowej D. K. o wymierzenie oskarżonemu kary 8 lat pozbawienia wolności, gdyż kara taka byłaby po pierwsze niewspółmierna do okoliczności sprawy, a po drugie – wykraczałaby poza górny próg wymiaru kary, który w przypadku przestępstwa z art. 177 § 1 kk w zbiegu z art. 178 § 1 kk wynosi 4 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Mając na względzie sytuację materialną oskarżonego, Sąd zwolnił K. K. (1) w całości od kosztów sądowych, którymi obciążył Skarb Państwa. Oskarżony nie posiada stałej pracy, podejmuje jedynie dorywcze zajęcia, stąd też obowiązek uiszczenia świadczenia pieniężnego na Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej oraz nawiązki na rzecz pokrzywdzonych będą dla niego wystarczającą dolegliwością finansową .

8.  81Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Żurek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jędrzejowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Mariola Borowiecka
Data wytworzenia informacji: