Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jędrzejowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2025 roku

Sąd Rejonowy w Jędrzejowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Katarzyna Wysoczyńska
Protokolant:	--------------------------------------

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2025 roku w Jędrzejowie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. S. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) w K.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz powódki K. S. prowadzącej działalność gospodarcza pod nazwą (...) w K. kwotę 1050,63 zł (jeden tysiąc pięćdziesiąt złotych 63/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 czerwca 2021 roku do dnia zapłaty

II.  oddala powództwo w pozostałej części

III.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz powódki K. S. prowadzącej działalność gospodarcza pod nazwą (...) w K. kwotę 887 zł (osiemset osiemdziesiąt siedem złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu

IV.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jędrzejowie od pozwanego (...) Spółka Akcyjna kwotę 558,29 zł (pięćset pięćdziesiąt osiem złotych 29/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych

Sygn. akt I C 26/24

UZASADNIENIE

WYROKU z dnia 14 lutego 2025 roku

W dniu 19 grudnia 2023 roku do tut. Sądu wpłynął pozew K. S. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Wypożyczalnia Samochodów M. K. S.
w K. przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 1050,63 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 12 stycznia 2021 roku do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu swego żądania strona powodowa wskazała, że kwota roszczenia stanowi część należności wynikającej z faktury VAT na łączną kwotę 2089,98 zł obejmującej koszt wypożyczenia samochodu zastępczego dla S. W. przez okres 19 dni i stawką 110 zł. Strona powodowa nadto wskazała, że należność stanowiącą odszkodowanie związane z wypożyczeniem samochodu zastępczego nabyła w drodze umowy przelewu wierzytelności, a strona pozwana wypłaciła jedynie należność w kwocie 1039,35 zł za 13 dni najmu pojazdu zastępczego ze stawką 79,95 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 22 grudnia 2023 roku tut. Sąd uwzględnił powództwo (k. 25).

W dniu 18 stycznia 2024 roku do tut. Sądu wpłynął sprzeciw strony pozwanej od nakazu zapłaty z dnia 22 grudnia 2023 roku, w którym strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Strona pozwana w uzasadnieniu swego stanowiska przyznała, że odpowiada co do zasady za szkodę wskazaną w pozwie i tym samym była zobowiązana do zapłaty odszkodowania związanego z wynajęciem samochodu zastępczego, wskazała jednak, że cała kwota odszkodowania została wypłacona i brak jest podstaw do przyznania dodatkowej kwoty (k. 31 - 34).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 grudnia 2020 roku i następnie w dniu 18 grudnia 2020 roku S. W. zawarł ze stroną powodową umowę najmu pojazdu zastępczego w związku z uszkodzeniem użytkowanego przez niego pojazdu N. (...) w ramach kolizji z pojazdem posiadającym ubezpieczenie OC w (...) S.A z dnia 8 grudnia 2020 roku. W umowach wskazano, że stawka za wynajem samochodu zastępczego wynosić będzie 123 zł za dobę. S. W. użytkował samochód H. (...).

Pojazd zastępczy został zwrócony w dniu 28 grudnia 2020 roku.

W dniu 28 grudnia 2020 roku powódka wystawiła fakturę VAT na kwotę 2089,98 zł z tytułu najmu pojazdu zastępczego przez S. W. przy przyjęciu stawki 89,43 zł netto i 19 dób najmu. Termin płatności określono na 11 stycznia 2021 rok. Faktura ta została przesłana do strony pozwanej w dniu 29 grudnia 2020 roku.

W na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 28 grudnia 2020 roku powódka nabyła od S. W. wierzytelność związaną z odszkodowaniem za korzystanie z pojazdu zastępczego w związku z kolizją z dnia 8 grudnia 2020 roku samochodu N. (...) nr (...).

Strona pozwana przyznała w dniu 8 stycznia 2021 roku kwotę 1039,35 zł brutto z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego przez S. W. przyjmując 13 dni najmu i stawkę 65 zł za 1dobę wynajmu.

Pismami z dnia 4 lutego 2021 roku i 6 września 2023 roku strona powodowa wezwała stronę pozwaną do zapłaty kwoty 1050,63 zł wynikającą z faktury VAT (...).

Pismem z dnia 11 czerwca 2021 roku strona pozwana odmówiła wypłaty należności ponad kwotę uprzednio przyznaną.

Szkoda w pojeździe N. (...) w została zgłoszona do strony pozwanej w dniu 10 grudnia 2020 roku, pismem z dnia 11 grudnia 2020 roku strona pozwana potwierdziła przyjcie zgłoszenia, a nadto zobowiązała poszkodowanego do nadesłania uzupełniających dokumentów oraz powiadomiła poszkodowanego o wysokości refundowanych stawek bez wskazania konkretnych firm współpracujących ze stroną pozwaną.

W dniu 14 grudnia 2020 roku został sporządzony przez stronę pozwana kosztorys szkody.

W dniu 16 grudnia 2020 roku strona pozwana powiadomiła poszkodowanego, ze szkoda w jego samochodzie jest szkoda całkowita i powiadomiła o wysokości odszkodowania

W ramach postępowania szkodowego ustalono szkodę całkowitą w pojeździe N. (...) i w dniu 21 grudnia 2020 roku przyznano odszkodowanie w kwocie 3700 zł i wypłacono je 22 grudnia 2020 roku.

S. W. po otrzymaniu kwoty odszkodowania naprawił swój samochód w warsztacie znajomego. Naprawa trwała około 1 tygodnia. Naprawy wymagała kierownica z uwagi na „wystrzelenie poduszki powietrznej”, a także wymieniono drzwi od strony kierowcy, słupek między drzwiami.

Niezbędny czas wynajmu samochodu zastępczego za samochód N. (...) wyniósł 19 dób i był związany z jego naprawą, a także oczekiwaniem na odszkodowanie. Średnia stawka za 1 dobę wynajmu samochodu zastępczego klasy jak N. (...) wyniosła 118 zł brutto.

Dowód: umowy (k. 15, 17 - 18), oświadczenia (k. 78), faktura (k. 14), zgłoszenie szkody (k. 41 - 42 ), pisma (k. 11, 13, 16,38 – 40, 51, 67v, 71), korespondencja mailowa (k. 19, 20), kosztorys (k. 71 v – 76), zeznania świadka S. W. (k 123 – 123 V + nagranie rozprawy z dnia 23 lipca 2024 roku), opinia biegłego M. B. (k.128 - 131).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne.

Zgodnie z przepisem art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Zgodnie z przepisem art. 361 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda powstała; naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógł osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkodą jest powstała wbrew woli poszkodowanego różnica między obecnym jego stanem majątkowym a stanem jaki zaistniałby gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę (OSNCP 1964 rok nr 7-8 poz. 128).

Stratą jest pomniejszenie majątku poszkodowanego, które polega bądź na uszczupleniu pasywów (zniszczenie, utrata lub uszkodzenie określonych składników) albo przybyciu pasywów (np. powstanie nowych zobowiązań).

W ramach odpowiedzialności odszkodowawczej (...) S.A. mieści się koszt wynajęcia samochodu zastępczego przez poszkodowanego, albowiem poniesione z tego tytułu koszty stanowią stratę w rozumieniu przepisu art.361 § 2 kc (wyrok SN z dnia 6 stycznia 1999 roku II CKN 109/99 legalis 222489; uchwała SN z dnia 17 listopada 2011 roku III CZP 5/11 legalis 381501).

Sporna była w niniejszej sprawie zarówno stawka za jedną dobę wynajęcia samochodu zastępczego oraz ilość niezbędnych dób tego wynajęcia.

W ocenie Sądu zasadne było przyjęcie stawki wskazanej przez stronę powodową w fakturze, czyli 89,43 zł netto (110 zł brutto), albowiem była ona niższa od wskazanej przez biegłego M. B. w jego wiarygodnej opinii średniej stawki na rynku w kwocie 118 zł brutto/doba.

Z uwagi na to, że ta średnia stawka wskazana przez biegłego była wyższa od stawki wskazanej przez powódkę w fakturze, ostatecznie Sąd do rozliczenia przyjął stawkę według żądania strony powodowej, była ona bowiem zgodna z ustaleniami pomiędzy powódką a poszkodowanym, a nadto stawka ta była niższa niż ustalona w umowie (została ona obniżona przez powódkę ostatecznie przy wystawieniu faktury).

W ocenie Sądu brak było natomiast podstaw do przyjęcia stawki wskazanej przez stronę pozwaną, albowiem była ona zbyt niska w stosunku do stawek na rynku i przyjęcie tej stawki nie stanowiłoby realnej rekompensaty za szkodę związaną z wynajmem pojazdu zastępczego za uszkodzony pojazd N. (...). Należy nadto dodać, że samo powiadomienie poszkodowanego o wysokości stawek rekompensowanych przez (...) S.A. nie było wystarczające, albowiem strona pozwana nie wskazała poszkodowanemu konkretnych firm, z którymi mógłby zawrzeć umowę najmu pojazdu zastępczego. Nadto w trakcie postępowania nie przedstawiono danych tych firm, względnie umów o współpracy, aby Sąd mógł zweryfikować wysokość tych stawek, a także zasady najmu oferowanego przez firmy w ramach współpracy z (...) S.A.

W ocenie Sądu uzasadniony czas najmu pojazdu zastępczego wyniósł 19 dób zgodnie z fakturą. Wysokość tego okresu Sąd ustalił na podstawie akt szkodowych, wiarygodnej opinii M. B. i przy uwzględnieniu przepisu art. 322 kpc.

Sama umowa najmu została zawarta w dniu 9 grudnia 2020 roku (dzień po szkodzie), a odszkodowanie przyznano dopiero w dniu 21 grudnia 2020 roku, a wypłacone w dniu 22 grudnia 2020 roku. Zatem od 9 grudnia do 22 grudnia 2020 roku (...) S.A. likwidowało szkodę ustalając ja na całkowitą. Zatem okres ten w całości uzasadniał najem pojazdu zastępczego (sama konieczność najmu nie była kwestionowana) i wyniósł on 14 dni.

W ocenie Sądu poszkodowany mógł dopiero od dnia 22 grudnia 2020 roku podjąć decyzję co zrobić i podjąć działania celem nabycia nowego samochodu lub jego naprawy, aby ponownie móc przemieszać się własnym samochodem, a którego został pozbawiony bez swej winy. W ocenie Sądu samo przyznanie odszkodowania z powodu całkowitej szkody nie spowodowało jeszcze, ze S. W. odzyskał prawo do przemieszania się swoim samochodem, a zatem najem konieczny do nabycia nowego samochodu lub naprawę „starego” był uzasadnione, albowiem koszty tego najmu po wypłacie odszkodowania w przypadku szkody całkowitej były celowe i ekonomicznie uzasadnione (uchwała SN z dnia 22 listopada 2013 roku sygn. akt III CZP 76/13 OSNC 2014/9/85).

Ostatecznie S. W. zdecydował się na naprawę samochodu i zwrócił samochód zastępczy 28 grudnia 2020 roku, przy czym należy zważyć, że 24 -26 grudnia były dniami świątecznymi, gdzie warsztat nie pracował, a zatem jak na prawdę na napraw przeznaczył około 2 dni (23 i 28 grudnia ), choć biegły określił czas konieczny na naprawę na tydzień. Zatem zdaniem Sądu zasadne było przyznanie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego za kolejne dni po 22 grudnia 2020 roku, a zatem za cały okres wskazany w fakturze.

Z tych też względów Sąd ustalił, że całkowite odszkodowanie związane wynajmem pojazdu zastępczego za pojazd N. (...) w wyniosło 2089,98 zł brutto zgodnie z fakturą (k. 14).

Strona pozwana wypłaciła łącznie odszkodowanie w kwocie 1039,35 zł brutto, zatem kwota całkowitego odszkodowania podlegała pomniejszeniu o kwotę wypłaconą i wyniosła 1050,63 zł, którą zasądzono w pkt I wyroku.

Odsetki ustawowe za opóźnienie należne były od dnia 12 czerwca 2021 roku (omyłowo wpisano w wyroku 1 czerwca) przy uwzględnieniu ostatniego pisma strony pozwanej o odmowie wypłaty dalszej kwoty z dnia 11 czerwca 2021 roku.

Z uwagi na powyższe oddalono w pkt II żądanie co do odsetek przed okres należny.

O kosztach procesu orzeczono w pkt III na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ kpc w zw. z art. 100 kpc
i art. 108 kpc.

Strona powodowa wygrała w 100 % w stosunku do swego żądania, a zatem należy się jej pełen zwrot kosztów.

Strona powodowa w niniejszej sprawie poniosła koszty procesu w łącznej kwocie 887 zł:

- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

- opłata od pozwu 100 zł

- kwota 270 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalona na podstawie § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie

- kwota 500 zł stanowiąca zaliczki na biegłych

Wskazaną kwotę zasądzono w pkt III wyroku.

W pkt IV wyroku orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

W związku z procesem postały koszty sądowe stanowiące wynagrodzenie biegłych w kwocie 1558,29 zł , które do kwoty 500 zł zostały uiszczone przez powódkę, a co do kwoty 558,29 zł winny był pokryte przez stronę pozwaną jako przegrywającą.