Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jędrzejowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy w Jędrzejowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Pater

Protokolant: staż . Edyta Barańska

w obecności: .b/u.

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2019 roku

sprawy :

1. D. K. córki S. i T. zd. C.

urodzonej (...) w J.

2. S. W. córki A. i B. zd. B.

urodzonej (...) w J.

3 . J. W. syna M. i A. zd. L.

urodzonego (...) w J.

oskarżonych o to, że

w dniu 13 lipca 2016 roku w J. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą wykorzystując dane osobowe K. M. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...).pl z siedzibą w W. w kwocie 5000 zł poprzez wprowadzenie w błąd przedstawicieli w/w firmy , co do tożsamości osoby zawierającej umowę ostatecznej pożyczki ratalnej nr (...) oraz co do zamiaru i możliwości wywiązania się ze zobowiązania spłaty tej pożyczki , a także D. K. użyła podrobionej , w celu użycia za autentyczną ,poprzez nieustalonego do chwili obecnej sprawcę ww umowy poprzez podpisanie jej imieniem i nazwiskiem K. M. , natomiast J. W. udostępnił numer swojego rachunku bankowego za namową swojej żony S. W. , na który wpłynęła w/w kwota pożyczki , którą następnie wszyscy sprawcy podzieli pomiędzy siebie to jest o przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk , a wobec D. K. z art. 286 §1 kk i art. 270 §1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

orzeka:

I. oskarżonych D. K. ,S. W. , J. W. uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu stanowiącego w stosunku do J. W. i S. W. występek z art. 286 § 1 kk , zaś co do D. K. występek z art. 286 §1 kk i art. 270 §1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to z mocy art. 286 §1 kk oraz art. 33 § 1, 2 i 3 kk wymierza oskarżonym S. W. i J. W. kary po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w rozmiarze po 40 (czterdzieści ) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych zaś D. K. z mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk oraz art. 33 § 1, 2 i 3 kk wymierza karę 10 (dziecięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w rozmiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonych oskarżonym S. W. i J. W. kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata;

III. na podstawie art. 43 b kk orzeka wobec J. W. i S. W. podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez wywieszenie jego treści na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy S. przez okres 1 (jednego) tygodnia ;

IV. na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa umowy pożyczki elastycznej ratalnej z firmą (...).pl z siedziba w W. nr klienta (...) opisanej w wykazie dowodów rzeczowych nr I/151/18/P pod poz. 3 (k.176 akt) ;

V. na podstawie art. 627 kpk zasądza na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonych J. W. i S. W. kwoty po 323,30 (trzysta dwadzieścia trzy 30/100) złotych tytułem kosztów sądowych zaś od D. K. kwotę 423,30 (czterysta dwadzieścia trzy 30/100|) złotych tytułem kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 120/19

UZASADNIENIE

Odnoszące się do oskarżonej D. K.

na podstawie art.423§1a kpk

D. K. została oskarżona o to, że :

w dniu 13 lipca 2016 roku w J. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z S. W. i J. W. wykorzystując dane osobowe K. M. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...).pl z siedzibą w W. w kwocie 5000 zł poprzez wprowadzenie w błąd przedstawicieli w/w firmy , co do tożsamości osoby zawierającej umowę ostatecznej pożyczki ratalnej nr (...) oraz co do zamiaru i możliwości wywiązania się ze zobowiązania spłaty tej pożyczki , a także D. K. użyła podrobionej , w celu użycia za autentyczną ,poprzez nieustalonego do chwili obecnej sprawcę ww umowy poprzez podpisanie jej imieniem i nazwiskiem K. M. , natomiast J. W. udostępnił numer swojego rachunku bankowego za namową swojej żony S. W. , na który wpłynęła w/w kwota pożyczki , którą następnie wszyscy sprawcy podzieli pomiędzy siebie

to jest o przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk , a wobec D. K. z art. 286 §1 kk i art. 270 §1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Sąd ustalił następujący stan faktyczny;

K. M. zamieszkuje z konkubiną B. K..

Pracuje w firmie (...) w J. na stanowisku montera z wynagrodzeniem 2150 zł.

B. K. w roku 2016 roku udała się do D. K. zajmującej się pośrednictwem udzielania pożyczek i zawarła z firmą (...) S.A umowę pożyczki na kwotę 1500zł. posługując się danymi osobowymi z dowodu osobistego K. M..

Pożyczkę tą B. K. w całości spłaciła . Ponadto B. K. w dniu 20.07.2016 roku w biurze pośrednika Firma Handlowo-Usługowa (...) zawarła umowę pożyczki nr (...) z firmą (...) na dane K. M. . Kwota pożyczki została przekazana na konto B. K..

Dysponując danymi osobowymi K. M. D. K. w dniu 13 lipca 2016 roku użyła podrobionej umowy z danymi osobowymi K. M. , która została podpisana przez nieustaloną osobę w celu wprowadzenie w błąd przedstawicieli firmy (...) pl z siedzibą w W. , co do tożsamości osoby zawierającej umowę elastycznej pożyczki ratalnej nr (...) oraz co do zamiaru i możliwości wywiązania się ze zobowiązania spłaty tej pożyczki doprowadzając tym samym do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) pl z siedzibą w W. .

D. K. działała wspólnie i w porozumieniu z S. W. i J. W. , którzy udostępnili numer swojego rachunku bankowego D. K. w celu przelania kwoty zaciągniętej pożyczki gotówkowej , którą to kwotą następnie się podzielili się . Następnie firma (...).pl wzywała K. M. do zapłaty całkowitej kwoty pożyczki wraz z należnymi kosztami , prowizją i odsetkami , a w dniu 11 stycznia 2017 roku wypowiedziała mu umowę . Następnie Z. pl sp.zoo w W. złożyła do SR w J. pozew o zapłatę uzyskując orzeczenie-nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym INC 1055/17 zaopatrzony w klauzulę wykonalności 10 stycznia 2018 roku na podstawie , którego komornik sądowy przy SR dla m. W. B. C. prowadziła postępowanie egzekucyjne. Doręczenie nakazu zapłaty nastąpiło na adres (...), (...)-(...) K. widniejący w dowodzie osobistym K. M. , który nie był miejscem faktycznego jego zamieszkania i w związku z tym K. M. nie wiedział o toczącym się wobec niego postępowaniu.

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o :

zeznania K. M. (k. 3-4, k. 51,k. 255-256), wezwanie do zapłaty wraz z wypowiedzeniem umowy (k. 7) wezwanie od komornika (k.8) , dokumenty ze sprawy INc 1055/17 (k. 9-28), informacja (...) (k.33), umowa pożyczki z firmy (...) (k. 34) , umowa (...) S.A (k. 38) umowa pożyczki z A. (k.39), informacja z Z. sp.zoo (k.41) , umowa pożyczki z Z. (k. 44), zeznania B. K. (k.47,k.93,k. 256), opinia biegłego P. O. (k. 60-67, k.154-155), zeznania K. S. (k.106-107) zeznania P. S. (k. 116-119), zeznania B. O.(k.126-127), wyjaśnienia S. W. (k.163-164,k. 221-222), wyjaśnienia J. W. (k. 169-170,k. 217-218), wyciągi z rachunków bankowych (k.121,k. 131)

D. K. ma 48 lat. Ma wykształcenie średnie. Jest rozwiedziona. Ma dwójkę dorosłych dzieci w wieku 26 i 18 lat. Podejmuje ona prace sezonowe jako rewizor w (...) sp.zoo z wynagrodzeniem 2000 zł.

Była ona karana.

-wyrokiem Sądu Rejonowego wJ.z dnia 9 czerwca 2015 roku za przestępstwo z art. 286 par.1 kk i art. 270 par.1 kk w zw. z art. 11 par.2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności , karę grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości stawki dziennej na kwotę 20 zł. , wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 2 lat ,nałożono na oskarżoną obowiązek naprawienia szkody ;

-wyrokiem Sądu Rejonowego w J. z dnia 4 marca 2016 roku za przestępstwo z art. 286 par.1 kk i art. 270 par.1 kk w zw. z art. 11 par.2 kk oraz art. 284 par.2 kk na karę łączną 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin miesięcznie, nałożono obowiązek naprawienia szkody;

-wyrokiem Sądu Rejonowego w J. z dnia 21 lipca 2017 roku za przestępstwo z art. 18 par.1 kk w zw. z art. 270 par.1 kk w zw z art. 12 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w rozmiarze 30 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości stawki dziennej na kwotę 20 zł. , wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 2 lata

dowód: dane dot. podejrzanego (k. 174), informacja z K. (k. 202), odpisy wyroków (k.223, k, 224,k.225)

D. K. w postępowaniu przygotowawczym nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i odmówiła składania wyjaśnień zaś na rozprawę nie stawiła się.

D. K. nie jest osobą upośledzoną umysłowo . Cierpi na zaburzenia adaptacyjne związane z przewlekłą sytuacją stresową .

D. K. w chwili popełniania zarzucanego jej czynu miała zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

W aktualnym stanie zdrowia wymaga ambulatoryjnego leczenia psychiatrycznego. Jest zdolna do samodzielnej i rozsądnej obrony.

dowód: opinia sądowo –psychiatryczna (k. 193-195)

Sąd zważył , co następuje:

Ustalając okoliczności faktyczne przedmiotowej sprawy Sąd oparł się m.in. na zeznaniach B. K. , która potwierdziła , iż korzystając z usług (...) zawarła na dane osobowe K. M. umowę pożyczki w firmie (...) na kwotę 1500 zł. , którą to pożyczkę spłaciła.

Dodała , że nie zawierała żadnej umowy z firmą (...) , z której to firmy dla K. M. zaczęła przychodzić korespondencja od komornika.

Twierdziła , że rozmawiała na ten temat z D. K. , która twierdziła że ktoś wykradł jej dane osobowe K. M. zaś ona nie ma z tym nic wspólnego. Zauważyć , że na rozprawie w dniu 23 maja 2019 roku B. K. wskazała również , że na dane osobowe K. M. wzięła pożyczkę także w firmie (...).

W ocenie Sądu zeznania B. K. polegają na prawdzie przy czym niewątpliwie świadek na dane K. M. wzięła dwie pożyczki jedną w firmie (...) ,a drugą w firmie (...). Jak wynika bowiem z wyciągu z rachunku bankowego B. K. w dniu 21 lipca 2017 roku wpłynęła kwota 2000 zł. tytułem pożyczki udzielonej K. M. , zaś w dniu 14 lipca 2019 roku kwota 1000 zł. tytułem pożyczki udzielonej w dniu 14 lipca 2016 roku . Świadek przyznała się do wykorzystania danych osobowych K. M. i do zawarcia w/w umów stanowczo negując fakt zawarcia na te dane innej umowy. W ocenie Sądu zeznana powyższe jednoznacznie wskazują , że D. K. dysponowała danymi osobowymi K. M..

Zeznania B. K. znajdują częściowe potwierdzenie w relacji K. S. , która na podstawie dokumentów potwierdziła datę zawarcia umowy z firmą (...). Wskazała również numer agenta zawierającego umowę oraz potwierdziła fakt całkowitej spłaty pożyczki.

Sąd oparł się również na zeznaniach K. M. , który w sposób szczegółowy opisał w jakich okolicznościach dowiedział się o zawartych na jego dane osobowe pożyczkach .

W ocenie Sądu wypowiedzi K. M. należy uznać za wiarygodne . Świadek w sposób spontaniczny relacjonował fakty , o których posiadał wiedzę. Jego zeznania nie noszą cech konfabulacji czy kłamstwa.

Nie wniosły nic do sprawy dokumenty związane z zawarciem umowy pożyczki z firmą (...) albowiem zarzutu dotyczył jedynie umowy zawartej z firmą (...) pl. (...) samo dotyczy zeznań świadka B. O., która miała jedynie wiedzę na temat umowy zawartej z firmą (...) .

Jeżeli natomiast chodzi o zeznania świadka P. S. to przedstawił on procedurę udzielania pożyczek przez firmę (...) sp.zoo oraz wskazał rachunek bankowy , na który została przelana kwota pożyczki oraz poinformował o braku spłaty tej pożyczki. Świadek wskazał, że broker , który sporządził umowę pożyczki to D. K..

W ocenie Sądu zeznania świadka P. S. zasługują na wiarę. Jest on osobą obcą dla oskarżonej i swoją wiedzę na temat przedmiotowej umowy czerpał jedynie z posiadanych dokumentów.

Niewątpliwie zatem to D. K. w ramach swojej działalności sporządziła umowę pożyczki z dnia 13 lipca 2016 roku na dane K. M..

Natomiast bezpośrednimi dowodami wskazującymi na sprawstwo D. K. w zakresie przypisanego jej czynu wskazują wyjaśnienia S. W. i J. W. .

I tak S. W. wskazała , że w lipcu lub sierpniu 2016 roku D. K. poprosiła ją , aby dała numer rachunku bankowego , na które miały wpłynąć pieniądze z pożyczki w zamian za co miała dostać połowę pieniędzy z tej pożyczki. Dodała , że udostępniła D. K. rachunek bankowy swojego męża J. i na ten rachunek wpłynęła kwota 5000 zł. Wskazała , że następnie mąż wypłacił te pieniądze i połowę pieniędzy to jest kwotę 2500 zł. przekazała D. K. .

Powyższe wyjaśnienia S. W. znajdują potwierdzenie w relacji J. W., który wskazał, że na jego rachunek bankowy wpłynęły pieniądze pochodzące z przestępstwa , które to pieniądze wypłacił i przekazał D. K.. Dodał , że wiedział w jakim celu użyczył tego rachunku bankowego.

W ocenie Sądu wyjaśnienia S. W. i J. W. zasługują na wiarę . Wskazać należy , że osoby te relacjonowały w sposób spójny .

Jeśli natomiast chodzi o oskarżoną D. K. to w toku postępowania przygotowawczego nie przyznała się do popełniania zarzucanego jej czynu odmawiając składania wyjaśnień , zaś na termin rozprawy nie stawiła się.

Natomiast jak wynika z zeznań B. K. D. K. twierdziła , że dane z komputera wykradła jej jakaś koleżanka i wzięła pożyczkę na K. M. .

Konfrontując powyższe twierdzenia oskarżonej w stosunku do świadka B. K. należy stanowczo odrzucić ta wersję. Podkreślenia wymaga bowiem , że na umowie z dnia 13 lipca 2016 roku widnieje pieczątka i podpis D. K. . Poza tym gdyby faktycznie to koleżanka D. K. „wykradła” dane K. M. to dlaczego to nie kto inny tylko oskarżona prosiła S. W. o udostępnienie numeru konta bankowego J. W..

Wyjaśnienia J. W. i S. W. znajdują potwierdzenie z wyciągu z rachunku bakowego w (...) Bank (...) , z którego wynika , iż na rachunek oszczędnościowy J. W. o numerze (...) w dniu 23 lipca 2016 roku wpłynęła kwota 5000 z tytułu umowy pożyczki (...) .

Zauważyć przy tym należy, że wprawdzie umowy z firmą (...) były sporządzone po 13 lipca 2016 roku a więc 14 lipca 2016 r i 21 lipca 2016 roku jednakże sama B. K. wskazała, że podpisywała u D. K. nie wypełnione dokumenty. Poza tym sama D. K. w rozmowie z B. K. nie kwestionowała , że takimi danymi K. M. faktycznie dysponowała tylko zostały one wykradzione.

Nie wniosły nic do sprawy zeznania Z. P. . Zaprzeczyła ona kategorycznie aby pospisywała umowę pożyczki nazwiskiem K. M. na umowie pożyczki.

Powyższe zeznania znajdują potwierdzenie w opinii biegłego w zakresie klasycznych badań dokumentów P. O. , który stwierdził, że zamieszczone na pierwszej stronie oraz w pozycji „czytelny podpis imię i nazwisko” na umowie elastycznej pożyczki ratalnej Z. datowanej na 13.07.2016 roku oraz w rubryce „data i podpis wnioskodawcy „ na wniosku o pożyczkę nie zostały nakreślone przez Z. P. , S. W. i J. W., jak również nie zostały nakreślone przez K. M. i B. K.. Biegły stwierdził również , iż brak podstaw do ustalenia ,czy podpisy zostały nakreślone , bądź nie przez D. K. .

W ocenie Sądu opinie biegłego P. O. zasługują na uwzględnienie są one rzetelne i fachowe i odpowiadają na wszystkie pytania zawarte w tezie dowodowej.

Sąd oparł się również przy ustaleniu okoliczności faktycznych przedmiotowej sprawy na dowodach z dokumentów , które nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci w/w dokumentacji wspartej zeznaniami świadków pozwala jednoznacznie przyjąć, iż D. K. w dniu 13 lipca 2016 roku w J. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z S. W. i J. W. wykorzystując dane osobowe K. M. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...).pl z siedzibą w W. w kwocie 5000 zł poprzez wprowadzenie w błąd przedstawicieli w/w firmy , co do tożsamości osoby zawierającej umowę ostatecznej pożyczki ratalnej nr (...) oraz co do zamiaru i możliwości wywiązania się ze zobowiązania spłaty tej pożyczki , a także D. K. użyła podrobionej , w celu użycia za autentyczną ,poprzez nieustalonego do chwili obecnej sprawcę ww umowy poprzez podpisanie jej imieniem i nazwiskiem K. M. , natomiast J. W. udostępnił numer swojego rachunku bankowego za namową swojej żony S. W. , na który wpłynęła w/w kwota pożyczki , którą następnie wszyscy sprawcy podzieli pomiędzy siebie to jest popełniała przestępstwo z art. 286 §1 kk i art. 270 §1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Strona przedmiotowa przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem na jeden z trzech wymienionych w tym przepisie sposobów, tj. przez: 1) wprowadzenie w błąd, 2) wyzyskanie błędu, 3) wyzyskanie niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Wprowadzenie w błąd to wytworzenie w świadomości innej osoby fałszywego obrazu pewnego wycinka rzeczywistości, natomiast wyzyskanie błędu polega na zaniechaniu skorygowania błędnego przekonania powstałego w świadomości pokrzywdzonego bez udziału sprawcy.

Z kolei strona podmiotowa przestępstwa oszustwa polega na winie umyślnej w postaci zamiaru bezpośredniego kierunkowego, albowiem przepis wymaga, by sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Sprawca oszustwa musi uświadamiać sobie, że wprowadza w błąd doprowadzając w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion.

Zarówno doktryna, jak i orzecznictwo Sądu Najwyższego podkreśla, że z podrobieniem dokumentu w rozumieniu art. 270 § 1 kk mamy do czynienia, gdy dokument nie pochodzi od tej osoby, w imieniu której został sporządzony (zob. wyr. SN z 27 XI 2000 r., III KKN 233/98, Orz. Prok. i Pr. 2001, nr 5, poz. 4). Należy dodać, że podrobieniem będzie spreparowanie dokumentu w imieniu osoby istniejącej lub fikcyjnej, a nawet podpisanie autentycznego dokumentu cudzym nazwiskiem, chociażby za zgodą osoby zainteresowanej (por. wyr. SN z 25 X 1979 r., II KR 10/79, OSNPG 1980, nr 11, poz. 127).

W niniejszej sprawie znamiona obu w/w przestępstw są wyraźnie widoczne, ponieważ D. K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wiedząc iż na umowie pożyczki nr (...) nie podpisał się pożyczkobiorca K. M. wprowadziła tę umowę do obrotu prawnego jako autentyczną. Skutkiem wprowadzenia w błąd pracownika firmy (...) pl. było przelanie na konto J. W. pieniędzy w kwocie 5000 zł. Działała ona przy tym wspólnie i w porozumieniu z J. W. i S. W. , którzy udostępnili D. K. numer rachunku bankowego do przelewu kwoty udzielonej pożyczki.

W sprawie istnieją wszelkie przesłanki, aby przypisać oskarżonej winę. Miała ona wszelkie obiektywne możliwości zachowania się w sposób zgodny z prawem. Jako osoba dorosła, posiadająca pewien zasób doświadczenia życiowego, a nade wszystko zorientowana w procedurach obowiązujących przy zawieraniu umów pożyczki zdawała sobie sprawę z tego, ze jej działanie jest sprzeczne z prawem. Pomimo tego zdecydowała się przekroczyć normy prawne i to stanowi istotę postawionego jej zarzutu.

Zauważyć należy, że jak wynika z opinii biegłych psychiatrów D. K. nie jest osobą upośledzoną umysłowo . Cierpi na zaburzenia adaptacyjne związane z przewlekłą sytuacją stresową zaś w chwili popełniania zarzucanego jej czynu miała zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. W ocenie Sądu opinia biegłych psychiatrów jest jasna i zupełna oraz odpowiada na wszystkie pytania zawarte w tezie dowodowej .

Ustalając w przedmiotowej sprawie stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd uznał, że jest on znaczny. Czyn oskarżonej nie sprowadzał się wyłącznie do wyrządzenia szkody materialnej firmie (...) pl. ale także narażał K. M. na nieprzyjemności związane z dochodzeniem pożyczki, której w rzeczywistości nie zaciągnął. Oprócz tego czyn oskarżonej godził w wiarygodność dokumentów funkcjonujących w obrocie prawnym. Jako wysoce naganne należy ocenić zachowanie oskarżonej, która pełniąc funkcję pośrednika finansowego wykorzystała tę funkcję do praktykowania procederu opisanego w akcie oskarżenia

Za przypisany oskarżonej D. K. czyn Sąd na podstawie art. 286 § 1 kk w zw z art. 11 § 3 kk wymierzył jej karę 10 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że tak określona kara odpowiada stopniowi społecznej szkodliwości i nie przekracza stopnia zawinienia.

W ocenie Sądu wobec lekceważącej postawy oskarżonej względem prawa i porządku prawnego tylko kara pozbawienia wolności wymierzona jako kara bezwzględna rokuje nadzieję na zrealizowanie stawianych przez nią celów, także w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zresztą zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 69 par.1 kk obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku , jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności . Tymczasem zarzucane przestępstwo D. K. popełniła w dniu 13 lipca 2016 roku podczas gdy wyrokiem z dnia 9 czerwca 2015 roku ,prawomocnym z dniem 17 czerwca 2015 roku Sąd Rejonowy w J. w sprawie II K 192/15 wymierzył oskarżonej D. K. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lat. Niewątpliwie w związku ze znowelizowanym brzmieniem art. 76 kk skazanie to nie uległo zatarciu. Sąd skierował także ostrze represji karnej na dolegliwość ekonomiczną i wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości stawki dziennej na kwotę 20 zł. Orzeczona wobec oskarżonej kara grzywny, czyli kara o charakterze finansowym będzie stanowiła dla niego odczuwalną dolegliwość ekonomiczną tym bardziej, że motywacją takiego przestępnego działania D. K. była chęć szybkiego zysku.

Zgodnie z art.53§1 kk, Sąd uwzględnił również przy wymiarze kary cele zapobiegawcze oraz wychowawcze kary, a także potrzebę kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kształtowanie świadomości prawnej polega na wyrobieniu w społeczeństwie przekonania, że sprawca nie uniknął odpowiedzialności. Oprócz tego wymierzenie kary we wskazanym wymiarze powinno uzasadniać przekonanie, że oskarżona zrozumie swoje błędne zachowanie i zacznie postępować zgodnie z prawem. Zdaniem Sądu, tylko taka kara spełni wobec oskarżonej pożądane cele przede wszystkim dyscyplinujące.

Nie zasługiwał natomiast na uwzględnienie wniosek Z. .pl o naprawienia szkody , gdyż istnieje w dalszym ciągu tytuł egzekucyjny , który nie został wzruszony, a mianowicie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym wydany przez Sąd Rejonowy w J..

Na podstawie art. 44 par.2 kk Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa umowy pożyczki ratalnej z firmą (...) .pl z siedzibą w W. jako , że służyła ona do popełnienia przestępstwa.

Konsekwencją skazania było obciążenie oskarżonej kosztami postępowania.

Sąd na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz.U. z 1983r. Nr 49 poz. 223) zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 423,30 zł.

Na kwotę tą złożyły się .

-30zł. za udzielenie informacji z K.

-1/3 ryczałtu za doręczanie pism i wezwań w postępowaniu przygotowawczym i sądowym -13,30 zł.

-180 zł opłata od kary pozbawienia wolności ;

-200zł –opłata od kary grzywny .